Files door sneeuwval, een weer- en verkeersalarm afgelopen vrijdag, luchthavens in Europa -van Frankfurt tot Schiphol- gesloten: het is winter in Nederland. Op onze houten tuintafel meette ik afgelopen weekend maar liefst 15 centimeter sneeuw. Voor mijn gevoel is het lang geleden dat er zoveel sneeuw viel.

Het heeft wel eerder (kortstondig) gevroren, en ook vorige winter viel er sneeuw, maar niet zoveel. Zondag liepen we over de Westerhei, tegen Bussum aangelegen. Genoeg heuveltjes om met een slee vanaf te gaan. De Schotse Hooglanders sjokten traag door het witte landschap, terwijl wandelaars onwennig om zich heen keken. Waar waren de paden gebleven? Zitten we echt in de mediastad of lopen we we zo een gezellig bruin café in Oostenrijk binnen, waar de ski’s naast de deur staan?

Het acht-uur Journaal opent steevast met dramatisch ogende beelden van vastgelopen automobilisten, passagiers op Schiphol die al uren en soms zelfs dagen op hun vlucht wachtten, blikschade, onderuitvallende fietsers, onheilspellende uitspraken van het KNMI (‘het blijft nog dagen sneeuwen’) en natuurlijk de ellende op het spoor. Dit alles lijkt de boodschap met zich mee te dragen: sneeuw is een hinderlijke onderbreking van ons leven. Elk weertype feitelijk dat onze infrastructuur in de war gooit en onze routines doorkruist, is slecht nieuws. Mensen klagen steen en been dat ze te laat komen op hun werk, afspraken mislopen, te laat thuis zijn of in de trein vastzitten.

Waarom willen we zo graag vastzitten in routines? Is het leven niet iets dat je overkomt terwijl je andere plannen maakt? Waarom moet alles altijd lopen zoals wij het van tevoren plannen?

Volgens mij draagt die sneeuw eerder de boodschap mee dat we af en toe die structuren -zowel in het dagelijks leven als in ons hoofd- overboord moeten gooien. Laat je eens verrassen. Kijk eens naast je in de trein als je al twee uur vaststaat voor Amsterdam Centraal en maak een praatje. Geniet van de plotselinge saamhorigheid als je op die ondergesneeuwde straten loopt en een oude man tegenkomt die vertelt over de winter van 1929. Kijk eens naar de bevroren sloot langs de A28 als je vaststaat in de file en denk aan toen je een kind was. Laat je verrassen. ‘Succes is getting what you want; happiness is wanting what you get’