Vandaag is het alweer vijf jaar geleden dat radio-DJ Wim Rigter overleed op 37-jarige leeftijd. Wim was mijn collega toen ik nog bij Radio 1 werkte, bij het programma 1opdeMiddag.

Hij presenteerde daarnaast al jarenlang de nachtdienst op Radio 1, met een vaste schare fans/luisteraars. Wim was zo iemand die, hoewel bescheiden aanwezig, een lichtend voorbeeld kon zijn. Positief. Vol humor. Geïnteresseerd. Open. Een heerlijke vent. Zijn ziekte en overlijden maakte ik van dichtbij mee. Het maakte grote indruk op me. Zijn afscheid, die hij zelf in de hand wilde hebben, vond plaats krap twee weken voor zijn dood. Hij organiseerde een groot feest dat hij, met Wim’s typische gevoel voor humor,  ‘Achterwerk in de kist’ noemde. Wim en zijn vrouw Monique zaten op sierlijke stoelen van de avond vol met optredens van onder meer Acda en de Munnik te genieten, onderwijl iedereen een hand gevend en afscheid nemend. Ik weet nog dat ik dat heel moeilijk vond. Wat zeg je tegen iemand die bijna gaat sterven? Iemand die hartstikke jong is, zijn grote liefde had gevonden, keihard heeft gevochten tegen de kanker, zijn 2-jarige dochter zo graag had zien opgroeien….? Wim was maar een paar jaar ouder dan ik.

De laatste maanden voor zijn dood was hij bezig een muziekcollectie samen te stellen voor zijn dochter Jip. Om haar zo te laten zien wat hij mooi vond en haar op muzikaal gebied toch een beetje te kunnen sturen…Want niets vond hij erger dan de gedachte dat zijn dochter ooit, als hij er niet bij kon zijn, K3 zou draaien en -nog veel erger- dit leuk zou gaan vinden. En dus mocht ze de bijl in de boxen zetten als K3 te horen zou zijn… Na Wim’s overlijden is stichting Rigter! opgericht, die onder meer, door het organiseren van een jaarlijks festival met bekende Nederlandse artiesten en bands (Rigter! Live) fondsen werven voor de kankerbestrijding en onderzoek naar kankerbestrijding. Zo kunnen nu nog veel meer mensen behalve zijn dochter genieten van Wim’s grote passie: muziek.