Nog steeds kan hij er boos over worden. Pas toen Jan den Boer het RTL Nieuws zag en de volgende ochtend de foto van Lucassen in de krant, ging er een lichtje branden. ‘Ik dacht verrek’, vertelt hij in EenVandaag. ‘Ik had het ineens weer allemaal op een rij. Die man was gewoon van mijn netvlies verdwenen’.
Weggezakt in een vliegtuigstoel van vlucht BD111, tussen London en Amsterdam, eindigde gisterenavond in een voorlopige cliffhanger het mediaspektakel van firma Wilders. De Strateeg tuurde naar het wolkendek met daarboven de strakblauwe lucht –de ophef over zijn uitzetting leek 10 kilometer boven de aarde ineens heel ver weg. Straks zou hij landen op Schiphol en zouden al die journalisten die vanmiddag nog meevlogen richting London op hem staan te wachten.
Als journalist word je regelmatig aangesproken op de vermeende ‘linksheid van de pers’. DE pers, DE media: allemaal linkse wereldverbeteraars die als naïeve allochtonenlovers de arm slaan om zielige asielkindertjes en een vervloeking uitspreken over Wilders, Verdonk en ander rechts uitschot. Ik word er een beetje moe van. Daarom deze column die ik schreef voor EénVandaag:
Hij duurt langer dan 15 minuten, maar verder is de film eigenlijk precies zoals Geert Wilders hem voor ogen heeft. Boze moslims die oproepen tot een jihad tegen de PVV-leider, de Taliban die dreigt met aanvallen op Nederlandse soldaten, Nederlandse films die geboycot worden op een Egyptisch filmfestival.