…als ik naar buiten kijk, zijn die eerste regels van het beroemde gedicht van J.C. Bloem bijzonder raak vandaag. Of in elk geval: vanmiddag. Grijze wolken drijven voorbij, alle bladeren zijn inmiddels van de bomen gevallen en kale takken slingeren woest heen en weer terwijl de regen tegen de ramen slaat.

Continue reading →